dag 3: New York

We beginnen de dag weer met een ontbijtje bij Starbucks, omdat het gewoon lekker is maar ook omdat ze gratis Wifi hebben en ik dit blog kan aanvullen.

Vandaag  gaan we Upper east Side verkennen, de meest dure buurt van New York, waar de enorm rijken wonen.  We zagen al in een magazine dat hier appartementen van 45 miljoen (!) te koop staan. Heb je wel een portier voor de deur, uitzicht op Central Park en zo’n 20 kamers en 10 badkamers  tot je beschikking.

Het lukt weer prima om met de metro te komen waar we willen zijn, erg eenvoudig om op die manier te reizen hier. We stappen uit bij E 60th Street en komen bij Bloomingdales , een warenhuis van 14 verdiepingen met alleen maar  topmerken (Prada, Louis Vutton e.d.) en vergapen ons aan de luxe en enorm dure spullen die ze hebben.

Karin wordt door een mw. Van de make-up uitgenodigd om een zalfje  onder haar ogen te laten smeren wat tegen de wallen (welke wallen?) zou helpen. We hebben maar niet gekeken wat het potje smeersel kost, en volgens ons heb ze het ook niet nodig.

Na Bloomingdales lopen we door de buurt en bekijken diverse dure of historische gebouwen en winkels. We komen uit bij Central Park en lopen er een stuk doorheen. Mooi om het contrast te zien van de rust van het park met enorme wolkenkrabbers op de achtergrond.

                             

                     

Na een verdere wandeling komen we bij het Metropolitan Museumof Art. Een enorm klassiek uitziend gebouw met zuilen en trappen, waar het erg druk is. We nemen een heel klein kijkje in het gebouw maar gaan niet echt naar binnen, omdat we daar de tijd niet voor hebben. Je bent hier wel een dag bezig om een beetje een indruk te krijgen. We lopen door naar het Guggenheimmuseum, ook weer erg bekend van foto’s en films.

Een prachtig gevormd, wit gebouw gemaakt door Frank Lloyd Wright. Terwijl we daar staan begint het enorm te regenen en te waaien. We schuilen inder een overkapping bij het museum en besluiten na ongeveer een half uur toch maar naar de metro te gaan lopen omdat we vanavond weer op tijd weg moeten.

Vanavond gaan Lotte en ik namelijk naar een honkbal (baseball) wedstrijd van de Mets en Karin en Rosa gaan naar de musical Mamamia op Broadway. Terug in hotel rusten we een uurtje uit en dan gaan Lotte en ik op weg naar het stadion.

We moeten met de metro, lijn 7, en die gaat aan de andere kant van de Hudsonrivier bovengronds door Queens. We krijgen dus een goede indruk van de buurt die er totaal anders uitziet dan Manhattan. Vele huizenblokken en toch wel vervallen laagbouw met daartussen kleine winkeltjes met neonreclames. Alle huizen hebben grote hekken om de verwaarloosde tuintjes.

Aangekomen bij het stadion koop Lotte eerst een sweater van de Mets bij een stalletje in het metrostation.  Dan staan we voor het enorme Citi Field, zoals de thuisbasis van de Mets heet. We gaan maar meteen naar binnen omdat we eerst nog wat willen eten.  Het stadio is qua oppervlaket net zo groot als de Kuip, denk ik, met open tribunes aan de ene kant en overdekt en skyboxen aan de andere. Er omheen staan enorme reclameborden en videoschermen.

We hebben ons plekje snel gevonden, je kunt verder wel overal rond lopen en staan, het is niet zo afgeschermd als onze voetbalstadions. De sfeer is dan ook gemoedelijk, supporters van de Mets en de Los Angeles Dodgers ( de tegenstander van vanavond) lopen gewoon door elkaar. We nemen onze plaatsen in en het stadion is maar half gevuld. Veel mensen blijven gewoon in de ringen achter de tribunes staan om te eten, drinken en kletsen. Waarschijnlijk is dat omdat een wedstrijd toch wel flink lang duurt.  Na 4 uur hebben ze pas de 9 inings gespeelt en blijkt het gelijk te staan in gewonnen innings, maar hebben de Dodgers wel 1 punt meer gehaald. Verder gaat het er vermakelijk amerikaans aan toe met veel “entertainment”tussen de games door en het zingen van het volkslied en het herdenken van de veteranen in Afganistan en Irak.  Voorafgaand aan de wedstrijd worden er ook 4 jonge jongen beëdigd om te gaan dienen in het leger. Dit zou bij ons ondenkbaar zijn.

Na de wedstrijd gaan we weer met de metro door nachtelijk Queens en hebben een blik op de lichtjes van de skyline van Manhattan.

In het hotelzijn Karin en Rosa alweer terug en ligt Roos al t eslapen. Ze hebben het erg leuk gehad, ze hadden plaatsen vooraan en er werd prachtig gezongen.

We gaan weer moe en voldaan ter bedden..