We staan wat later op vandaag, omdat we gisteren laat zijn
gaan slapen. Na het douchen en optutten
gaan we weer naar de Starbucks en onder het genot van een Cinnemon
Vanilla Machiatto werk ik het blog bij en kijk nog ff wat het nieuws is.
Daarna op pad, we beginnen bij de Brooklyn Bridge. Deze brug
is een verbinding tussen Manhattan en Brooklyn en wordt door zowel auto’s als
fietsers en voetgangers gebruikt. Het is de bekendste brug van New York, met
aan 2 kanten grote betonnen pijlers met kabels. Wij gaan erover lopen en we
zijn niet de enige. Als we halverwege zijn en ons omdraaien zien we de skyline
van Manhattan met alle grote wolkenkrabbers.
Aan de linkerkant zijn de eilanden
met de veerboten ernaar toe en we werpen een eerste blik op het Vrijheidsbeeld.
Het is erg druk op de brug en de voetgangers delen het pad met de fietsers. Dit
gaat met veel geschreeuw van de fietsers gepaard, die vinden dat iedereen maar opzij moet gaan. Het is
sowieso dat de weinige fietsers die hier zijn een uitstraling hebben van dat ze
met iets heel interessant en gevaarlijk
bezig zijn. Misschien moeten ze toch maar eens in Nederland komen kijken….
Aan de overkant gekomen lopen we de wijk in en komen bij een
strandje waar we gaan zitten en genieten van het uitzicht op de skyline. Dit is
een moment wat Karin altijd voor ogen heeft gehad om te gaan doen in New York,
dus die heeft het prima naar haar zin.
Daarna is het alweer lunchtijd, we kiezen voor een
Italiaanse lunchroom en nemen een slice pizza en Lotte en Rosa een hamburger.
In het restaurant is een enorme glasplaat met daarop de Twin Towers van het WTC
met daarboven gegraveerd: May God bless us all. Aan deze kant van de rivier,
met het zicht recht op de plek waar het WTC stond moet het toen ook een indrukwekkend
en angstig gezicht zijn geweest om die torens naar beneden te zien komen.
We lopen weer terug over de brug en besluiten om metro 7 te
nemen en Queens in te gaan. Deze metroroute hebben Lotte en ik gisteren naar de
Mets genomen en willen dit ook aan Karin en Rosa laten zien.
De metrolijn gaat bovengronds, op zo’n 15 meter boven het wegdek en gunt een
goede blik op de wijk. Een jongen spreekt ons aan en geeft tips waar we mooie
foto’s kunnen maken. Hij vertelt dat de
wijk sinds 9/11 weer erg in trek is bij de wat beter gesitueerden en dus grotendeels wordt opgeknapt. Als we verder de wijk inrijden worden de
huizen echter wel steeds meer
verwaarloosd en doet het armer aan. Hier zie je hoe de doorsnee Amerikanen in
een grote stad leven, het ziet eruit dat
het een hard leven is. We stappen onderweg uit om wat foto’s te maken.
Bijna op het eind van de lijn staat Flushing Meadows, het
tennisstadion waar volgende week de US Open weer beginnen. Aangrenzend is een
park waar we doorheen lopen. In het midden van het park staat een enorme
wereldbol. Mocht je wel eens naar de
comedyserie “King of Queens” kijken, dan kun je die bol ook zien in het
beginfilmpje als ze in het park liggen.
Op de terugweg maken we nog een stop om foto’s te maken van
een groot gebouw wat helemaal beschilderd is met graffiti. Er is een soort performance
bezig met muziek en allerlei kunstenaars. De sfeer is relekst, en we hebben
nogmaals het gevoel in het “echte” New York te zijn.
Dan zit deze lange en indrukwekkende dag er weer op, wij gaan
slapen in de stad die dat volgens kenners nooit doet.
