We nemen de Highway 1 vanuit Naples, die weg loopt dwars
door de Everglades en loopt helemaal verder naar de Keys. Het is een lange weg,
en Karin rijdt ook een stuk.
Op een gegeven moment komen we bij een afslag met een bordje
“Loop Road”. Dit is net zo’n pad door de bush als de Janes Scenic. We waren
eerst niet van plan deze ook te gaan rijden maar we liggen goed op schema en
omdat we op de andere weg maar weinig tegengekomen zijn, gaan we hier ons geluk
maar eens beproeven. De weg heeft pas geleden een grote onderhoudbeurt
ondergaan en is dus best goed begaanbaar. Weinig kuilen, de weg is geëgaliseerd
met kleine kiezelstenen.
Na zo’n half uur hebben we nog steeds nix gezien, en we
krijgen het idee dat het hier ook te warm is, en dat alle dieren dieper in het
bos zitten. Wel is de omgeving prachtig, om de zoveel meter is er een open stuk
waar je zicht hebt op water met mangrovebomen erin.
Net als we denken dat we geen alligators meer zullen spotten deze vakantie, geeft Karin een gilletje en knijpt in mijn arm. Gelukkig heeft ze ook de tegenwoordigheid van geest om de auto meteen stil te zetten, want op zijn dooie gemakkie, steekt er van links naar rechts een grote alligator over.
En blijft aan de andere kant van de weg in de berm liggen. Ik had de camera op schoot en kan een mooie foto door de voorruit maken. Ik wil ook graag een foto buiten de auto maken, maar dat vind Karin niet zo’n fijn plan. Toch ga ik eruit en blijf met mijn deur open achter de auto staan, omdat ik toch ook wel een beetje onder de indruk ben van het grote beest. Hij vindt mij echter ook eng, denk ik, want zo gauw ik de auto uit ben schiet ie met een plons het water in. Wauw, we moeten ff bijkomen van dit avontuur en zitten wat te kijken en te giechelen over hoe Karin reageerde. Nu we er 1 gezien hebben volgen er meer, niet overstekend, maar dobberend in het water , ons in de gaten houdend als we stil staan of uitstappen, en een kleintje die heerlijk ligt te zonnen op een boomstam. Verder komen we nog een overstekende schildpad tegen en een hert dat op grote afstand op het bospad loopt ( we denken eerst dat het een Florida panter is, maar dat zou wel héél veel geluk zijn). Deze weg levert dus veel meer op en we zijn erg blij dat we er voor gekozen hebben om hem ook te rijden.
Net als we denken dat we geen alligators meer zullen spotten deze vakantie, geeft Karin een gilletje en knijpt in mijn arm. Gelukkig heeft ze ook de tegenwoordigheid van geest om de auto meteen stil te zetten, want op zijn dooie gemakkie, steekt er van links naar rechts een grote alligator over.
En blijft aan de andere kant van de weg in de berm liggen. Ik had de camera op schoot en kan een mooie foto door de voorruit maken. Ik wil ook graag een foto buiten de auto maken, maar dat vind Karin niet zo’n fijn plan. Toch ga ik eruit en blijf met mijn deur open achter de auto staan, omdat ik toch ook wel een beetje onder de indruk ben van het grote beest. Hij vindt mij echter ook eng, denk ik, want zo gauw ik de auto uit ben schiet ie met een plons het water in. Wauw, we moeten ff bijkomen van dit avontuur en zitten wat te kijken en te giechelen over hoe Karin reageerde. Nu we er 1 gezien hebben volgen er meer, niet overstekend, maar dobberend in het water , ons in de gaten houdend als we stil staan of uitstappen, en een kleintje die heerlijk ligt te zonnen op een boomstam. Verder komen we nog een overstekende schildpad tegen en een hert dat op grote afstand op het bospad loopt ( we denken eerst dat het een Florida panter is, maar dat zou wel héél veel geluk zijn). Deze weg levert dus veel meer op en we zijn erg blij dat we er voor gekozen hebben om hem ook te rijden.
We vervolgen onze reis op de 1, komen langs vele alligatorboerderijen
en genieten van de Everglades. Dan begint het laatste stuk van de weg, we
rijden de Keys op. Het landschap verandert helemaal, we hebben nu aan de ene
kant de Atlantische Oceaan en aan de andere kant de binnenwaters. Het eerste stuk is de Highway een 1-baansweg
en omdat het zaterdag is en er ook vele dagjesmensen naar de stranden gaan
komen we in een file terecht. We zijn in totaal nog zo’n anderhalf uur aan het
rijden totdat we het bord met Islander Resort zien, ons onderkomen voor de
komende 4 nachten.
Het is een leuk resort, doet een beetje jaren 60 aan, maar
wel helemaal opgeknapt. We hebben een huisje met slaapgedeelte en keukentje en
badkamer en als we achter de deur uitlopen staan we na 100 meter aan de oceaan.
Verder is er een zwembad vlak achter het huisje.
We gaan eten bij de Burger King en gaan daarna uitgeput
slapen. Ik denk dat het morgen een rustig- aan-dagje gaat worden..