We gaan beginnen! We rijden rond 6:30 uur richting Schiphol. Het is gelukkig erg rustig op de weg dus rond 7:00 uur arriveren we op parkeerplaats P3 bij Schiphol. Daarna met de shuttlebus naar de vertrekhal. Bij het inchecken blijken er geen 2 stoelen naast elkaar meer vrij te zijn, dus Karin en ik zitten helaas niet naast elkaar. Na een lekker broodje en koffie voor ontbijt en de nodige winkeltjes kijken gaan we naar de gate om aan onze vliegreis te beginnen. We hebben al 2 keer eerder met United gevlogen en toen hadden we een redelijk groot vliegtuig, maar waar we nu mee gaan is toch een stukje kleiner. De stoelen staan ook dichter op elkaar. Volgens mij is het hetzelfde soort vliegtuig als waar we vorig jaar via Tui mee gevlogen hebben en die vliegen rechtstreeks op Miami of Orlando. Het voordeel wat United dus had wat ruimte betreft is dus nu niet van toepassing en ook voor het entertainmentsytem hoeven we het niet te doen. 4 niet ondertitelde filmpjes op een minischermpje. Misschien volgende keer maar weer voor een budgetvlucht kiezen, want dat scheelt toch wel een paar honderd euro.
De vlucht verloopt verder prima en rustig en we arriveren voor de geplande tijd op Washington. Ook daar gaat alles voorspoedig, we mogen weer zonder problemen het land in. De vlucht naar Orlando vertrekt ook precies op tijd en we arriveren zelfs eerder dan gepland. Als onze koffers van de band zijn gerold kunnen we naar Alamo om onze huurauto op te halen. We mogen er zelf eentje uitkiezen van de grote keuze SUV's die er staan. Eerst kiezen we voor een Chevrolet, maar als we alles ingeladen hebben bedenk ik me en wil toch liever de Hyundai Santa Fe die er naast staat.
Die is bijna nieuw (5000 km op de teller) en ziet er ook veel mooier uit. Karin vindt het ook goed en we laden onze spullen over naar deze auto. Dan moeten we nog zo'n 30 km rijden naar Kissimmee waar ons motel is. Als we er bijna zijn begint er een stemmetje achter in mijn hoofd te zeuren dat ik iets mis is. Ik bedenk me dat ik waarschijnlijk mijn telefoon en portemonnee in de Chevrolet, die we niet gekozen hebben, heb laten liggen!!! We stoppen bij een benzinestation en kijken de tassen na... inderdaad, geen portemonnee of telefoon te bekennen!! Ik vloek niet snel (nou ja eigenlijk best wel) maar nu moet ik toch ff flink uithalen!! Lichte paniek maakt zich van ons meester. In de portemonnee zit mijn creditkaart, bankpas, rijbewijs en 350 dollar aan cash. En dus ook mijn telefoon van nog geen jaar oud.
We besluiten terug te rijden en onderweg belt Karin met Alamo, maar die kunnen ons niet echt verder helpen en zeggen dat we morgenochtend maar terug moeten bellen. Nou dacht het niet!! We rijden dus weer 30 km terug door donker en druk Orlando. aangekomen bij de verhuurterminal ren ik naar de plek waar de huurauto's staan en tot mijn grote opluchting staat de Chevrolet er nog!! En inderdaad in het tussenvakje tussen de stoelen ligt de telefoon en portemonnee nog, met alles er nog in. Hoe opgelucht kun je zijn.. We rijden weer terug en kunnen al weer een beetje lachen om het gebeurde, Karin maakt natuurlijk grapjes over mijn leeftijd en vergeetachtigheid.
We eten nog ff een broodje bij Subway, checken in en kunnen dan eindelijk ons bed opzoeken. Het is dan 22:30 uur hier, 3:30 uur in nederland, dus we zijn bijna 24 uur wakker en onderweg geweest. Slapen!!!!