Dag 12: naar Wellington.

We gaan vandaag weer een stukje rijden, zo'n 320 km naar Wellington, waar we morgen de ferry nemen naar het Zuidereiland. We nemen afscheid van de bergen waar we gisteren zo fijn gewndeld hebben. Het is onbewolkt en we zien ze in vol ornaat om ze gedag te kunnen zeggen. De reis verloopt voorspoedig. Het is geen straf om hier te rijden, overal zijn mooie wegen in prachtige omgevingen. Onderweg stoppen we twee keer, 1 keer om te tanken en koffie te nemen en 1 keer bij een grote supermarkt om boodschappen te doen. De stadjes waar je doorheen rijdt lijken erg op elkaar, lang gerekt met alle benodigde winkels langs de hoofdweg. 

 Rond 16:00 uur komen we in Wellington aan. We moeten dwars door de stad, maar ondertussen ben ik goed gewend aan het links rijden, dus geen probleem. De TomTom brengt ons tot nu toe overal feilloos naar toe, fijne uitvinding is dat toch. Het hotel ziet er aan de buitenkant nog wel redelijk goed uit, echter aan de binnenkant lijkt het meer op het huis van The Young Ones. Het is vergane glorie, en op de gang is het hele plafond stuk en het stinkt er naar vocht en schimmel. 

Nu zouden we op onze strepen kunnen gaan staan en het niet accepteren, gaan klagen e.d. In dit geval zou dat zeker terecht zijn geweest. Wij hebben echter op vakantie meestal zoiets van: verspilde energie, we kunnen onze tijd ook anders gebruiken. En het is maar voor 1 nachtje, morgen gaan we heel vroeg naar de haven voor de overtocht.

We laten het zo en gaan de stad in. We zitten in een leuke buurt, beetje een "hippie"wijk, met veel restaurantjes en artiesten op straat. 

 We slenteren door de straten, bezoeken een grote platenzaak en genieten van de avondsfeer van een (redelijk) grote stad. Voor het avondeten kiezen we een Japans restaurant. Karin heeft een schotel met allemaal verschillende shizzle en ik neem Duck Ramen.

 

Dag 11: Tongariro.

Dit had de dag van de grote wandeling moeten worden. In dit gebied is er namelijk een zeer beroemde dagwandeling, de Tongariro Alpine Crossing, te maken. Wij hadden al heel snel besloten, toen we wisten dat we naar Nieuw Zeeland zouden gaan, dat we die graag wilden lopen. Hij is 19.4 km lang en voert langs de Mount Ngarahoe, een actieve vulkaan, die ook bekend is uit de films van de Lord of The Rings. In de boeken van Tolkien is er de berg Amon Amarth of Orodruin (mount Doom) die een grote rol speelt. In de films is daar deze berg voor gebruikt. En de reden is duidelijk als je hier rond loopt. Het is een zeer ruige, desolate omgeving, met in het middelpunt deze vulkaan, die nu nog wit besneeuwd is, maar vaak in de zomer zwart is door het vulkaangesteente.

Wij hadden ons dus zeer verheugd op deze wandeling en ook goed voorbereid thuis door lange wandelingen te maken en er over te lezen en filmpjes op Youtube te kijken. Zoals ik echter gisteren al zei, het was erg slecht weer in Tongariro, met regen, onweer en erg slecht zicht. De verwachting was dat dit vandaag ook weer zo zou zijn. Dus hebben wij besloten om niet de hele wandeling naar boven te doen, maar slechts een gedeelte. Het weer hield zich wel redelijk, trouwens, maar dat is altijd een gok. We hebben al met al een mooie wandeling gemaakt, heen en terug zo'n 15km. En toch kunnen genieten van de prachtige omgeving en het uitzicht op de mean mtf Mount Doom. En nu hebben we ook een goede reden om hier weer terug te komen.

 Terug in het hotel nemen we een whisky op weer een geslaagde dag en gaan we eten. Ik spare-ribs en Karin de zalm, op aanraden van mij, zie gisteren..