Dag 4: New York

We staan wat later op vandaag, omdat we gisteren laat zijn gaan slapen.  Na het douchen en optutten gaan we weer naar de Starbucks en onder het genot van een  Cinnemon  Vanilla Machiatto werk ik het blog bij en kijk nog ff wat het nieuws is.

Daarna op pad, we beginnen bij de Brooklyn Bridge. Deze brug is een verbinding tussen Manhattan en Brooklyn en wordt door zowel auto’s als fietsers en voetgangers gebruikt. Het is de bekendste brug van New York, met aan 2 kanten grote betonnen pijlers met kabels. Wij gaan erover lopen en we zijn niet de enige. Als we halverwege zijn en ons omdraaien zien we de skyline van Manhattan met alle grote wolkenkrabbers.

 Aan de linkerkant zijn de eilanden met de veerboten ernaar toe en we werpen een eerste blik op het Vrijheidsbeeld. Het is erg druk op de brug en de voetgangers delen het pad met de fietsers. Dit gaat met veel geschreeuw van de fietsers gepaard, die vinden  dat iedereen maar opzij moet gaan. Het is sowieso dat de weinige fietsers die hier zijn een uitstraling hebben van dat ze met iets heel interessant  en gevaarlijk bezig zijn. Misschien moeten ze toch maar eens in Nederland komen kijken….

Aan de overkant gekomen lopen we de wijk in en komen bij een strandje waar we gaan zitten en genieten van het uitzicht op de skyline. Dit is een moment wat Karin altijd voor ogen heeft gehad om te gaan doen in New York, dus die heeft het prima naar haar zin.

Daarna is het alweer lunchtijd, we kiezen voor een Italiaanse lunchroom en nemen een slice pizza en Lotte en Rosa een hamburger. In het restaurant is een enorme glasplaat met daarop de Twin Towers van het WTC met daarboven gegraveerd: May God bless us all. Aan deze kant van de rivier, met het zicht recht op de plek waar het WTC stond moet het toen ook een indrukwekkend en angstig gezicht zijn geweest om die torens naar beneden te zien komen.

We lopen weer terug over de brug en besluiten om metro 7 te nemen en Queens in te gaan. Deze metroroute hebben Lotte en ik gisteren naar de Mets genomen en willen dit ook aan Karin en Rosa laten zien.

De metrolijn gaat bovengronds,  op zo’n 15 meter boven het wegdek en gunt een goede blik op de wijk. Een jongen spreekt ons aan en geeft tips waar we mooie foto’s kunnen maken.  Hij vertelt dat de wijk sinds 9/11 weer erg in trek is bij de wat beter gesitueerden en  dus grotendeels wordt opgeknapt.  Als we verder de wijk inrijden worden de huizen echter wel  steeds meer verwaarloosd en doet het armer aan. Hier zie je hoe de doorsnee Amerikanen in een grote stad leven, het  ziet eruit dat het een hard leven is. We stappen onderweg uit om wat foto’s te maken.

Bijna op het eind van de lijn staat Flushing Meadows, het tennisstadion waar volgende week de US Open weer beginnen. Aangrenzend is een park waar we doorheen lopen. In het midden van het park staat een enorme wereldbol. Mocht je wel eens naar  de comedyserie “King of Queens” kijken, dan kun je die bol ook zien in het beginfilmpje als ze in het park liggen.

Op de terugweg maken we nog een stop om foto’s te maken van een groot gebouw wat helemaal beschilderd is met graffiti. Er is een soort performance bezig met muziek en allerlei kunstenaars. De sfeer is relekst, en we hebben nogmaals het gevoel in het “echte” New York te zijn.

's Avonds gaan we vlak bij het hotel naar het Rockefeller Centre. Dit is een enorm complex van wolkenkrabber en winkels waar ook de Top of the Rock is, een gebouw van 70 etages waar je op het dak een prachtig uitzicht hebt over de stad. Uiteraard moet je hier voor betalen en er zijn heul veul mensen die dit doen. Gelukkig hadden wij in Nederland al kaartjes geregeld, dus hoeven we niet in de rij te staan. Wel moeten we nog anderhalf uur wachten voor we aan de beurt zijn. Die tijd gebruiken we om ergens te gaan eten. Hamburgers met friet van echte aardappels, weer eens wat anders. Daarna gaan we naar boven in het enorme gebouw. Ondertussen is het donker waardoor we New York zien met al zijn lichtjes. We zitten  errug hoog en kijken over de hele stad uit.

Dan zit deze lange en indrukwekkende dag er weer op, wij gaan slapen in de stad die dat volgens kenners nooit doet.