Dag 1: De reis

Nou daar gaan we maar weer eens…… voor de 3^e keer op naar de States. We hoeven deze keer niet zo vroeg te vliegen, pas om 13.30 uur en zullen toch al rond 15.30 op onze bestemming zijn omdat we nu geen binnenlandse vlucht meer hoeven te doen.

       

De treinreis verloopt voorspoedig, het inchecken op Schiphol doen we zelf elektronisch en al na een half uur zijn we voorbij de douane.  We vliegen met KLM en hoeven deze keer niet zoals bij de Amerikaanse  maatschappijen allerlei vragen te beantwoorden over wie onze koffers heeft ingepakt (de au-pair natuurlijk),  of anderen spannende zaken. We blijken ook nog celebraties aan boord te hebben,  Adam Curry en zijn “nieuwe”  vriendin (Micky Hogedinges) mogen ook met ons meevliegen.

Het vliegen gaat goed, ff wat turbulentie wat met name Lotte slecht trekt. Die heeft sowieso steeds meer moeite met en angsten voor het vliegen, ben benieuwd of die de volgende keer nog wel mee wil. We landen precies op tijd op JFK, waar het dan nog mooi weer en 35 graden is.

Er staat een lange rij bij Immigrations, waar Rosa ook nog een docente van haar tegen komt, die zat in hetzelfde vliegtuig, blijkt. Het duurt even voor we aan de beurt zijn maar na een strenge blik en de nodige vragen,  vingerafdrukken- en oog scans mogen we het land binnen.  We waren van plan om een Yellow cab naar het hotel te nemen, maar we hebben nogal wat bagage bij ( extra  koffer met duik/snorkelspullen) Dit zou inhouden dat we 2 cabs moeten nemen, dan is het toch goedkoper om een busje te regelen. Moeten we wel ff wachten tot er genoeg mensen zijn, dus we vertrekken niet meteen. Terwijl we zitten te wachten barst  er een hevig onweer los, met een enorme hoeveelheid regen. We zijn blij dat we al geland zijn, om te landen met zo’n storm lijkt ons geen pretje..

Na ongeveer 30 minuten wachten zit het busje vol en vertrekken we richting Manhattan. Het is flink druk op de weg, er zijn ook snelwegen afgesloten, die helemaal onder water staan. De chauffeur van het busje wil natuurlijk ons zo snel mogelijk afzetten bij het hotel en weer nieuwe mensen ophalen, dus hij scheurt overal tussendoor en dat gaat gepaard met flink wat getoeter en gescheld. Lijkt me ook niet een baan waar je relekst oud mee wordt. Het is ook nog een aardig eind rijden en overal staat het vast, maar er wordt ons alvast een  blik op New York gegund, dus wij vermaken ons wel.

Na zo’n 2 uur worden we bij ons hotel op W 57th Street  afgeleverd. We hebben een mooie kamer, eigenlijk een suite want naast een slaapkamer hebben we ook nog een zitkamer met een koelkastje en magnetron.  Nadat we de koffers hebben boven gebracht gaan we nog even de straat op om rond te kijken en nog wat drinkwaren en eten te scoren. We lopen meteen langs een ingang van Central Park, dat vlak bij ons hotel is. Toch moeilijk te geloven, hoor,  dat we nu echt hier zijn!

We kopen water en wat snacks bij een supermarktje en eten en drinken dit op onze hotelkamer op. Daarna wordt het tijd om te gaan slapen, bekaf na deze lange dag.

Ps: helaas hebben we geen free internet in dit hotel, dus zijn we afhankelijk van de wifi bij Starbucks e.d.  Het kan dus zijn dat de berichten er niet elke dag apart op komen..