Dag 7: New York- Orlando

Leaving New York is never easy, I saw the light fading out (R.E.M.). Nu is New York leaven wel  iets makkelijker als je nog 17 dagen Florida voor de boeg hebt, maar toch:  we hebben hier een fantastische week gehad en zouden nog wel een paar dagen kunnen blijven.

We ontbijten in  het hotel en checken rond 11.00 uur uit. Voor het hotel, op straat houden we een Yellow cab aan. De auto die stopt is wel groot, maar met kofferbak, en of daar onze 4 grote koffers in passen? Jawel hoor, zonder probleem verdwijnen alle koffers en rugzakken in de enorme grote en diepe kofferruimte.  Op naar vliegveld La Guardia. De chauffeur vertelt  ondertussen dat hij sinds 5 jaar in New York woont maar oorspronkelijk  uit Tunesië komt. Hij heeft een Texaanse vrouw en heeft zijn American dream hier waar gemaakt.

Delta is een enorm grote vliegmaatschappij en heeft hier op La Guardia twee terminals geheel voor zichzelf. We zijn ruim op tijd en nemen dus nog een kop koffie.  Bij de restaurants zijn lange tafels met een groot aantal Ipads die voor iedereen te gebruiken zijn. Je typt eerst in welke vlucht je hebt, zodat de Ipad de vertrektijd in de gaten houdt en kunt gaan internetten. Mocht je ondertussen wat willen eten kun je dat ook via de Ipad bestellen en zelfs afrekenen, komen ze het daarna aan je tafel brengen… Prachtig systeem, helemaal van deze tijd.

Het vliegtuig vertrekt keurig op tijd en het is een redelijk rustige vlucht. Wel vliegen we af en toe door een onweersbui, wat wat turbulentie geeft. Lotte heeft het nog steeds erg moeilijk met het vliegen, arm kind.

Op Orlando draaien de koffers al rondjes op de band op het moment dat we bij de bagageclaim aankomen en dus snel door naar Alamo om onze auto op te halen. We hebben voor een Mini-van gekozen, die ook groot genoeg zou zijn voor ons, maar de man achter de balie wil natuurlijk graag een grotere aan ons slijten. Hij heeft een “speciale” aanbieding voor ons, een SUV voor slecht 300 dollar extra voor de hele periode.  Karin stond achteraf bij de koffers , dus die erbij om te beslissen. Die zegt, eigenlijk een beetje tot mijn verbazing, “ Ja” tegen het voorstel.

Beneden bij de auto’s aangekomen hebben we eerst het gevoel dat we er een beetje ingestonken zijn, maar als we de auto eenmaal zien verdwijnt dit gevoel als sneeuw voor de Floridiaanse zon. Wauw, wat een auto! De Buick ziet er prachtig en groot uit en is van alle comfort en luxe voorzien. De kofferbak opent en sluit zichzelf met een druk op de knop,  alles gaat automatisch en qua ruimte: je kunt er de avondvierdaagse in lopen. Dit is echt zoeven in plaats van rijden.

We zoeven dus naar ons hotel en checken in. Hier zullen we 4 dagen gaan verblijven.

 Lotte en Rosa gaan meteen naar het zwembad, Karin en ik gaan eerst  de was doen, ja moet ook gebeuren. Daarna sluiten we ons bij de kinderen aan en genieten van de verkoeling. Rond 20.30 uur moesten we toch maar eens iets te eten gaan zoeken. We willen naar de Golden Corral, een buffet waar je een vast bedrag betaald en daarna kunt nemen en eten zoveel je wilt. Helaas staat er een rij van zo’n 40 man alleen al te wachten om binnen te kunnen. Dan maar naar Denny’s, ook altijd lekker. Ik neem de spaghetti met meatballs, Karin een salade (die moet toch een beetje op haar gewicht letten), en de dames allebei een dubbele cheeseburger. Als toetje de heerlijke applecrumble pie met vanilleijs. We nemen er maar 1 en snoepen er met 4-en van.

Daarna weer terug en slapen!